ağaç budama İŞLERİ

ANKARA VE ÇEVRESİNDE  AĞAÇ BUDAMA ve KESİMİ  İŞLERİ YAPILIR.0553-225-24-37  ziraat mühendisi ali bey

THRİPSLER

Thripsler(TRİPSLER)

Tanımı: Erginleri, 1 mm kadar uzunlukta dar ve yassı vücutludur. Renkleri açık sarı veya sarımsı esmer renkte olabilir. Çok hareketli böceklerdir. Kanatlarının etrafında kirpik şeklinde kıllar bulunur. Yumurtaları çok küçüktür ve yumurtaları yaprak dokusuna bırakırlar.Nimfleri ergine benzer, ancak kanatları gelişmemiştir.

Bag tiripsi:ön ve arka ayaklarıda kıllar bulunur.larva erginlerin ağız yapıları sokucu emicidir.tiripsler erginleri kışları asmanın kavlamış vücutlatında,yabancı otlarda ve toprak altında geçirirler.

Zarar şekli ve yayılışı:tiripsler asmalarda ilkbaharda gözlerin uyanmasıyla başlayıp sonbaharda yapraklarını dökene kadar

Asmada zarar vermeye devam ederler.tiripsler çiçeklenmeyle

Sayıları en üst seviyeye ulaşır.ancak koruk döneminden havaların ısınmasıyla sürgün ve gövdeye zarar vermeye başlarlar.thripslerin saldırmasıyla genç yapraklar kıvrılır.daha sonra kurur.

Sürgünlerin  yapısında ise gelişim durur.kurumaya doğru yönelir.yapraklar delik deşik olur.ülkemizde bağ thripsleri yaygın olarak bulunur.

Konukçuları:

thrips türleri asma dışındaki kültür bitkilerinden çilek, kayısı, şeftali, erik, kiraz, armut, turunçgiller, ceviz, meşe ve birçok sebze, endüstri ve süs bitkileri ile yabancı otlarda da bulunmaktadır.

Thiripsler asmada daha çok kabuk altında bulunduğu için asmanın kabuğunun soyulması

Kışa girerken mücadelede faydalıdır.

Tripslerin kimyasal mücadelesine karar verebilmek için küçük yapraklı bitkilerde yaprak başına 10 adet, büyük yapraklı bitkilerde yaprak başına 20 adet zararlı sayısına ulaşılmalıdır. Uygun sayılar tespit edildikten sonra uygun ilaç ile ilaçlama yapılmalıdır

İlkbaharda bağın büyüklüğüne göre 20-50 asma kontrol edilir. Gözlerde ve yeni açılmakta olan yapraklarda göz veya yaprak başına ortalama 2-3 adet thrips saptandığında ilaçlama yapılabilir.

yeşil aksamının tümünün ilaçlanmasına özen gösterilmelidir. 

 İlaçlama yapılan bağda zararlı popülasyonu artmamış ise ve yeni oluşan yapraklarda zarar belirtisi görülmüyor ise, kimyasal mücadele başarılı kabul edilir.

ALO BAHÇE İLETİŞİM

                  ALO BAHÇE ANKARA

0553-225-24-37

    ALİ BEY   BAHÇE SORUNLARI
AĞAÇ BUDAMA ve KESİMİ ANKARA
ÇİM EKİMİ 

ÇAPALAMAİLAÇLAMA

MEYVE AKARLARI

Akarlar, meyve zararlısı örümcekler

Keneler,Uyuz Böcekleri,Kırmızı örümcekler akar olarak adlandırılır..Çok küçük oldukları için çıplak gözle görülmeleri mümkün değildir. Ancak insanlarda ya da hayvanlarda zararlı olan keneler gözle görülebilirler.

Bazı türler yapraklarda renk açılımı, şekil bozuklukları,galler,tomurcuk yanıkliği,şişme ve daha değişik tipte zararlar meydana getirmektedirler.. Konukçu bitkilerine çok bağlı olduklarından,konukçuları çoğunluk çok yıllık bitkilerdir.Tek yıllık konukçuları da vardır ancak bunlar çok yıllıkların yakın akrabası olan bitkilerdir. Şüphe edildiğinde hastalıklı bitkide akar kolay bulunmakta ve vektör olarak denenebilmektedir.

Biyolojik Mücadele: Akarların biyolojik mücadelesinde, Typlodromuspyri Scheut, S.longicornis ve S. punctillum  önemli rol oynamaktadır.

Akarlara karşı kimyasal mücadelede

Akarlara karşı kış mücadelesi yoktur.ancak kabuklu bit ve koşnile karşı yapılacak kış ayı mücadelesi bazı örümceklerin yani akarlarında popülasyonunda bir azalma meydana getirir.bu kışlayan larvalar üzerinde etki yapar.eğer ağaçlarda bu kırmızı örümceklere ve akarlara azda rastlasak hemen ilaçlama yapmak gerekir.mayıs ayından itibaren görürsek akarisit kullanıyoruz.

ELMA İÇ KURDU

  Elma iç kurdu:      Kışı ağaç kabuğunun içinde geçirir.meyveleri  delerek içinde galeriler açarak çürütmektedirler.meyveler sonuç olarak dökülmektedirler.ağaçta kalanlarınsa ticari olarak değerleri yoktur.mücadele yapılmazsa ürün kaybı çoktur.

MÜCADELESİ:

ÖNCELİKLE    ARMUT AYVA CEVİZ GİBİ AĞAÇLARLA KARIŞIK BAHÇE TESİSİ DOLAYISIYLA DİĞER KONUKÇULARA  BULAŞIR.BAHÇELER MÜMKÜNSE KARIŞIK TESİS EDİLMEMELİDİR.TABİ BU DURUM  TİCARİ BAHÇELER İÇİN GEÇERLİDİR.DÖKÜLEN ELMALAR UZAKLAŞTIRILIP DEPO VE AMBALAJ İŞLEMLERİ UZAKTA YAPILMALIDIR.BAHÇE KENARINDA AMBALAJLAMA İŞLEMİ YAPILMAMALIDIR.

BAHÇENİN SÜRÜLMESİ YAPILMALIDIR.GÖVDESİNE OLUKLU MUKAVVADAN TUZAK BANDLAR SARILMALIDIR.BUNLARA GELEN LARVALAR HAFTALIK KONTROLLE YOKEDİLMELİDİR.

BİYOLOJİK MÜCADELE:

-zararlının bahçedeki düşmanları iyi tanınmalıdır.

-populasyonunu n düşük olduğu bahçelerde feromon tuzakları asılarak yakalanırlar.bir kaç yıl aynı uygulama ile yokedilirler.

       Kimyasal mücadelede ise:meyve bahçesinde iç kurdu meyveye girmeden ilaçlama ve daha sonrasında yapılacak ilaçlama önem taşır

İlk ilaçlama zamanlarını sağlıklı şekilde saptamada ilk larva çıkışlarının belirlenmesi çok önemlidir. Kesin saptama için aşağıda belirtilen tahmin uyarı yöntemleri uygulanmaktadır. Bu yöntemlere göre ilaçlamaya karar verdikten sonra toplam 3 ilaçlama yapılmaktadır.

Elma içkurdunun ilaçlama zamanının tesbiti:

1-          Kültür kutularında ergin çıkışı  ve yumurtanın       izlenmesi       

2-          Etkili sıcaklık toplamlarının kullanılması

3-          Cinsel çekici tuzakların kullanılması

KABUKLU BİTLER

KABUKLU BİTLER:

Kabuklu Bitlerin Tanımı: Sarı ve kırmızı olmak üzere iki çeşidi vardır.

 Bu iki tür birbirine oldukça benzer.   

KABUKLU BİTİ ZARAR ŞEKLİ:

 Zararlı hortumunu dokulara sokarak zehir bırakır dokuları parçalar.musallat olduğu meyve ve bitkinin Pazar değeri düşer. 

KABUKLU BİTİ ZARARLI OLDUĞU BİTKİLER:

 Bu zararlıların saptanan konukçuları turunçgil, sedir,servi,dut,ardıç, karaçam, antepfıstığı, bağ ve birçok süs bitkisi ,zeytin keçiboynuzu, sedir, Japon elması, , incir, dut, nar, alıç bitkileri önemli konukçuları arısında yer alır. 

MÜCADELE YÖNTEMLERİ:

yol kenarındaki ağaçlarda daha çok bulunduğu için dikkat edilmelidir. 

MEKANİK MÜCADELE:

 Zararlı ile yoğun bulaşık olan kuru veya kurumaya yüz tutmuş dallar kesilip  sonra dallar yakılmalıdır.budamada kullanılan ağaçlar yüzde 10 luk hipoklorite batırılmalıdır.

BİYOLOJİK MÜCADELE:

 Doğal düşmanlardan gerektiği gibi yararlanmamız için gereksiz yere ilaçlama yapılmamalı; tüm doğal düşmanların korunması yönünden ilaçlamalar en geç temmuz ayı sonunda bitirilmelidir. 

KİMYASAL MÜCADELE:

 Bu zararlıya karşı kış ve yaz olmak üzere iki ayrı dönemde ilaçlama yapılabilir. Mayıs ayından itibaren haftada iki kez larva çıkışları kontrol edilir. 

 Meyve bulaşıklığı %20’ten yüksek bulunursa ilaçlama yapılır. Herhangi bir nedenle kışlık ilaçlama yapılmamışsa veya yapıldığı halde populasyon düşmemişse o takdirde yazlık ilaçlamalar uygulanır ve mücadeleye kontrollü olarak devam edilir. 32°C üzerinde ilaçlamadan

kaçınılmalıdır 

Biyolojik mücadelede doğal düşmanlardan gerektiği gibi yararlanılması için gereksiz yere ilaçlama yapılmamalıdır
              KOŞNİLLER

PEK ÇOK AĞAÇTA GÖRÜLÜR.GENELDE SERT ÇEKİRDEKLİ MEYVELERDE KAHVERENGİ KOŞNİLLER GÖRÜLÜR.AYRICA GENİŞ YAPRAKLI PEK ÇOK ORMAN AĞACINDA ORMANLARIMIZI TEHDİT ETMEKTEDİR. AYRICA GÜLLERDE ZARARI GÖRÜLÜR.ERİK VE KAYSI AĞAÇ LARINDA DAHA ÇOK GÖRÜLMEKTEDİR.KOYU KAHVERENGİ YARIM AY ŞEKLİNDE 

KAHVERENGİ KOŞNİLLER

GÖRÜLÜRLER.KIŞIN NİMF ŞEKLİNDEDİR.MAYIS AYINDA ERGİN HALE GEÇERLER.SÜRGÜNLERİ ZAYIFLATIRLAR VE DALLARI YAVAŞ YAVAŞ KURUTURLAR.

ZAMK AKINTISI ŞEKLİNDE AĞAÇLARDA AKINTI OLABİLİR.
FARKLI KOŞNİL ÇEŞİTLERİDE MEVCUTTUR.MESELA GÜL KOŞNİLİ,ÇAM PAMUKLU KOŞNİLİ,TORBALI KOŞNİL,YUMRULU LADİN KOŞNİLİ GİBİ DİĞER ORMAN AĞAÇLARINADA ZARAR VEREN  KOŞNİLLER MEVCUTTUR.

MÜCADELESİ

   BİZ DAHA ÇOK KAHVERENGİ KOŞNİLDEN BAHSEDECEĞİZ.KOŞNİL MÜCADELESİNDE HASTALIKLI DALLAR KESİLEREK UZAKLAŞTIRILIR.

AĞAÇLARDA GÖLGEDE DAHA ÇOK GELİŞTİKLER VE KOLONİ OLUŞTURDUKLARI İÇİN SIK DİKMEMELİYİZ.

BİYOLOJİK MÜCADELEDE DOĞAL DÜŞMANLARI ARTIRILMALIDIR.SONUÇ ALAMAZSAK ;

KİMYASAL MÜCADELE

LARVADAN BİREYLERİN ÇIKIŞINI TAKİP EDEREK NİSAN SONU GİBİ 15-20 GÜN ARAYLA İLAÇLAMA YAPARAK POPULASYONU YOKEDİLMELİDİR.

YAPRAK BİTLERİ

YAPRAK BİTLERİ

Genç sürgünlerin hücre özsuyunu hortumlarını sokarak emerler..bu şekilde bitkilere zarar verir.. Dalların uç kısımlarında görünen yaprak korunakları yardımıyla bahçe kuşlarının yaprak bitlerine ulaşması zor hale gelir.

Koloniler halde sürgünler tomurcuklar veyapraklarda bulunurlar.

 Bitkinin özsuyunu eme yaprak bitleri, bitkinin zayıflamasına ve dal uçlarının ve yaprakların kıvrılmasına yol açarak dallarda ve yapraklarda rahatsızlığa neden olur. Bitkilere özellikle meyve bahçelerinde, gül bahçelerinde hasara yol açar.

Yaprak bitlerinin en önemli ihtiyacı proteindir. Bu ihtiyaçlarını bitki özsuyundan sağlarlar.

Fakat yaprak bitlerinin ömrü sadece 5-6 gün kadardır. Bunların kuşlara, sineklere ve diğer canlılara besin olurlar.

YAPRAK BİTLERİNE KARŞI MÜCADELE

Yaprak bitlerinin hepsinin yok edilmesi oldukça zordur. Çünkü mücadeleyle yok etseniz uçarak yeniden gelirler. Bahçelerde yaprak bitine dayanıklı olan sebzelerin yetiştirilmesi de tavsiye edilir. Özellikle marul türleri bu zararlılara karşı dayanıklıdır. Bunun dışında sağlığa zararlı olmayan kimyasallarla ilaçlama yapılabilir. Bahçelerdeki yabancı bitkiler temizlenmeli, toprak sürülmelidir. Kışın ve baharda sürgünler kontrol edilmeli ve yumurtalar görülürse budama yapılmalıdır.kültürel biyolojik ve kimyasal mücadele yapılır.

Bahçe içi yabancı otlar yokedilmelidir.

Toprak işlenmelidir,

Bu zararlıya dayanıklı bitkiler yetiştirilmelidir.kuş türleri ve  doğal düşmanları olan uğurböcekleri ve süprüntü sinekleri doğaya salınmalıdır.feromon tuzaklar kurulabilir.yüzde 20 sinde yaprak biti görülürse kimyasal ilaçlama yapılabilir.

YAPRAK BİTLERİNİN ZARAR VERDİĞİ BAZI BİTKİLER 

Yaprak biti en fazla şeftali, elma, kayısı, armut, erik, badem, zerdali, vişne, kiraz ,gül gibi bitkilere zarar verir.

UNLU BİTLER

Unlu bitler

Küçük beyaz görünümde bitler yavaş hareket ettiklerinden farkedilmezler.hava sirkülasyonu olmayan gölge yerlerde daha çok ortaya çıkarlar.…ezildiklerinde kırmızı sıvı ortaya çıkar.kontrol edilmezlerse

Pekçok bitkiyi yavaş yavaş kuruturlar.sistemik yapıda etkili bir böcek ilacı kullanılır.bitkinin özsuyunu emerek bitkiyi kurutma yoluna giderler.bu böceğin yumurtaları unumsu, ufak pamuk görünümündedirler.ilaçlar bile kolay kolay etki etmez.  SÜS BİTKİLER AYRICA PEKÇOK AĞAÇTA GÖRÜLEBİLİR. Birinci derecede turunçgiller olmak üzere zeytin, dut, bağ, nar, muz, zakkum, yerfıstığı, balkabağı, kavun, karpuz ve pek çok süs bitkisinde zarar yapar.Hem bazı bahçe bitkilerinde hem de bazı salon bitkilerinde çok görülen, can sıkıcı bir zararlıdır. Bahçede gardenya ,güller evde mum çiçeği, bazen afrika menekşesi vs. sıkça bu zararlıdan nasibini alır.

bazı mücadele teknikleri

1:bitkiler fırça yardımıyla temizleyebiliriz.sert fırçayla ezilebilir.küçük bitkilerde daha hassas ufak aparatlar kullanılabilir.

2:arabsabunlu su ile yıkayabiliriz.1 litreye suya 1 kaşık arabsabunu ve zeytinyağı (yağ bitin trakelerinden solunum yapmalarını önleyebilir)

3:kuruttuğu dallar kesilebilir.mümkünse yakılmalıdır.

4:sistemik ilaçlama 2-3 sefer tekrarlanır.
5:ERKEN MÜCADELE ÖNEMLİDİR.
6:ağaç taçları birbirine gölge yapmayak şekilde kesilmelidir.
7:yabancı otlar temizlenmelidir.
8:bina arası meyve ve süs bitkilerinde gölgeden dolayı gül,dut asma turuncgil gibi ağaçlara dikkat etmeliyiz..zararlı varsa tedaviye hemen başlanmalıdır.

SÜS BİTKİLERİ HASTALIK VE ZARARLILARI

SÜS BİTKİLERİ BAZI HASTALIKLARINI GENEL OLARAK ANLATALIM...

KÜLLEME:

PEK ÇOK SÜS AĞACI VE BİTKİSİNDE GÖRÜLEN KÜLLEME HASTALIĞI AKKAAĞAÇ VE TAFLAN TÜRLERİNDE ,BEĞONYADA GÖRÜLEBİLİR.PEK ÇOK TEK YILLIK VE ÇOK YILLIK SÜS BİTKİLERİNDE GÖRÜLEBİLİR.

BELİRTİLERİ:BİTKİNİN YAPARAKLARI KİRLİ BEYAZ KÜL GİBİ BİR TABAKA İLE KAPLANIR.DAHA SONRADA KAHVERENGİLEŞİR VE KURUR.

KİMYASAL MÜCADELEDE KÜLLEME ETKİLİ FUNGUSİTLER OLABİLİR.KURUYAN KISIMLAR BUDANIR.ÇOK AŞIRI SULAMA YAPILMAMALIDIR.BUDAMA ALETLERİ YÜZDE 10 LUK HİPOKLORİTE ÇAMAŞIR SUYU İLE DEZENFEKTE EDİLİRLER.


KURŞUNİ KÜF HASTALIĞI:     GRİ KÜF ŞEKLİNDEDİR. 
GENELDE KARANFİLDE GÖRÜLEBİLİR.KESME ÇİÇEKCİLİKTE ZAYIF KALMA PARAZİTİDİR.HAVALANMA OLMAYAN ÖRTÜ ALTI SERALARDA TOPRAK VE HAVA ETMENLİ OLARAK YAŞARLAR.KURU ŞARTLARDA FAZLA YAŞAYAMAZLAR.

O YÜZDEN MÜCADELEDE SERA HAVALANDIRILIR.SERA İÇİ NEMLENME AZALTILMALI.HASTALIKLI BİTKİLER SÖKÜLMELİ VE YAKILMALIDIR.
ETMEN GÖRÜLÜR GÖRÜLMEZ AYRICA İLAÇLAMA YAPILIR.



PAS HASTALIĞI:DAL YAPRAK VE TOMURCUK SAPINDA 
KOYU KAHVERENGİDEN SİYAHA KADAR RENKTE GÖRÜLEBİLİNİR.ÖZELLİKLE İLKBAHARDA GÜLDE GÖRÜLEBİLİR.
 İlkbaharda çiçek tomurcuklarının sap ve çanak yapraklarında meydana getirdiği bulaşmalardan dolayı tomurcukların açılmaması, etmenin  zararıdır.BAŞKA  zararı ise Yapraklardaki lekelenmeler dolayısıyla fotosentezin engellenmesi, bitki gelişimini engelleyerek yavaş yavaş kurutmasıdır.

Aşırı sulamadan, özellikle yağmurlama sulamadan kaçınılmalıdır.
 Damlama sulama kullanılmalıdır.
  budama makasları i şlem sonrasında % 10’luk sodyum hipokloritte  bekletilmelidir.  

pas için etkili fungusitle ilaçlanır.kuruyan dallar dezenfekte makaslarla budanır.

AĞAÇ BUDAMA ANKARA

ANKARA AĞAÇ BUDAMA 

 AĞAÇ BUDAMA VE BAHÇE BAKIMI,BORDO BULAMACI ATILIR.0553-225-24-37ziraat mühendisi ali bey

TARIMSAL DRENAJ VE TABAN SUYU SEVİYESİ

Drenaj ve taban suyu seviyesi sorunu.aşırı suyu bünyesinde bulunduran bahçelerde bitki gelişimi durur.kurumalar artar.bu gibi durumlara bu suyu bünyeden uzaklaştırmalıyız.bu işleme drenaj diyoruz.yani toprakta suyun akışı sağlanır.eğer su birikir toprak altı su seviyesi yükselirse taban suyu  seviyesi yükseldi diyoruz.

Drenaj sıkıntıları kısaca:

Ekim ve hasat zamanlarının gecikmesi ve tarım makinalarının yüzeyde derin izler bırakması

Toprak içerisinde yeterli hava sağlanmadığından verim azalması görünmesi

Tarım alanınında uzun süre su göllenmesi

 Yüzeyde tuz lekelerinin görünmesi

Yaprak yanması,

kök çürüklüğü

Fazlaca sivrisinek üremesi

 yabancı otların gelişmesi

toprakların işlenmeleri daha zordur.

drenajın Yararları

Toprak içindeki havanın gerek bitki köklerinin solunumu, gerekse yeterli hava koşullarında yaşayabilen bakterilerin faaliyetleri bakımından çok önemlidir

Toprak-su-hava oranını düzelterek, topraktaki bakterilerin ve mikroorganizmaların faaliyetini artırır. Diğer arazilere göre toprak ısısı 5,5 ⁰C daha sıcaktır.kök gelişimi hızlanır.

Daha bol ve kaliteli ürün elde edilir.

Toprağın yapısı düzeleceğinden toprağın işlenmesi kolaylaşır ve çeki gücü gereksinimi azalır.

Toprakta tuz birikimi önlenmiş olur.

 

 

 Hangi tip drenajın kurulacağı

Drenaj fazla sulardan ileri gelir. Fazla suların kaynağı yağış, sulama suyu ve sızma olabilir. Bir yerde drenaj sorununu çözmek için önce fazla suyun kaynağının belirlenmesi gereklidir.

Çünkü ,  fazla suyun kaynağı drenaj sisteminin tipini belirlemede en önemli etkendir.

Eğer bir alanda fazla su varsa, taban suyu seviyesi yükselir.

 Taban suyu düzeyi fazla suyun kaynağına bağlı olarak mevsimlere göre değişir. Eğer fazla suyun kaynağı yağışlar ise taban suyu düzeyi doğal olarak yağışlı dönemlerde yükselir.

 Fazla suyun kaynağı sulama suyu ise bu durumda taban suyu  bitki yetişme döneminde yükselir.

 Drenaj Sistem veya Yöntem Seçimi

Bitkileri ve toprağı aşırı suyun zararlarından korumak ve uygun bir gelişme ortamı sağlamak için bitki kök bölgesinden fazla suyu drene etmede başlıca üç drenaj yöntemi vardır.

1:Bunlar yüzey drenaj,

2:kuyu drenaj ve

3:toprak altı drenajdır.

 Bir bölgede veya alanda bu yöntemlerden hangisinin uygulanması gerektiğine ilişkin uygun bir yöntem seçimi, ölçülebilir çevresel özellikler ve kurumsal koşullara bağlı olarak değişir.

Yağış, yağışlı bölgelerde taban suyu fazla yağışlardan beslenir. Yağışlar kar veya yağmur şeklinde olabilir.

Ancak yağışların çok büyük bir bölümü yağmur şeklindedir. Yağışların toplam miktarları kadar şiddeti de önem taşır. Yağışların miktar ve şiddetleri ve yersel dağılımları drenaj gereksinmesinin belirlenmesinde önemli etkiye sahiptir.

.

Yüzey Drenaj Yöntemleri

Yüzey drenajı; arazi yüzeyindeki eğimin düzeltilerek fazla suyun uzaklaştırılmasıdır.

Açık yüzeysel drenaj kanalları; toprak yüzeyine yakın. Sulama suyu fazlasının ve şiddetli yağışlar sonucunda oluşan fazla suların uzaklaştırılmasına hizmet eder.

Açık derin drenaj kanalları; taban suyu düzeyini kontrol etmek ve yağışlardan sonra oluşan yüzey sularını uzaklaştırmak amacıyla kurulurlar.

Kapalı toprakaltı drenaj sistemler:basit sistemlerle çözemezsek toprak altı farklı yöntemlerle

Suyun uygun şekilde yatay akışını sağlanır.

AĞAÇLARA PARAZİT BİTKİLER

Parazit Bitkiler

Parazit bitkilerin zararları nelerdir

  Bitkinin ışığını engeller.

Bitkinin gıdasına ve suyuna ortak olur.

Toprağın sıcaklığını düşürür ve bitkinin gelişmesini engeller.

Tarım ürünlerinin kalitesini düşürür ve toprağın değerini düşürür.

Ökse otu, Yaz kış yapraklıdır. Tohum yiyen kuşlarla taşınırlar. İnce dallarda ise dallarla kesilirler, kalın dallarda bulunursa oyularak çıkartılırlar ve yerine katran dökülür. Yapraklı ağaçlarda yaprağını döktükten sonra yabancı ot öldürücü ilaçlarla ilaçlama yapılarak ölmesi sağlanır.ANKARA çevresinde binlerce ağaçta 2008-2015 yılları arasında yaygın olarak rastlanmıştır.yakaladığı dallar ve ağaçları

5-6 sene içinde yavaş yavaş kurutmaktadır.

Budaması yapılan dallarda bir sonraki sene daha az olarak çıkıyor.tabi çevrede mücadele yapılmadığı için yaygın olarak bulunuyor.pek çok ağacın kuruduğuna şahit oldum.

Küsküt otu kızıl ot adlarıyla da bilinen küsküt otu sarı çiçekli olup çok sayıda tohum meydana getirirler. Toprağa dökülen tohumlar zaman zaman çimlenir. Çimlenen tohumlar zayıf kök oluştururlar ve toprak yüzeyinde sürünücü gövde oluştururlar. Daha sonra toprakla ilişkisini keser konukçu bitkiden beslenmeye başlarlar. Konukçu bitki besin maddesini kaybettiği için sararır, zayıf düşer ve ölür. Küsküt çimlenmeden önce sık sık tarladaki yoncalar biçilmelidir. Yoncada görülmesi halinde küskütlü yonca sökülmeli ve küsküt parçalarının tarlaya dökülmemesine özen gösterilmelidir. Küsküt bazen bağlarda da görülmektedir. Bu gibi durumlarda bağın kök boğazına saman serilerek bitkiye tutunması engellenebilir.

• Canavar otu, çeşitli sebze, endüstri bitkileri ve yabancı otların köklerinde yaşarlar. Yaprakları yoktur ve bütün besin maddesini konukçu bitki üzerinden sağlarlar. Boyları on ile on beş santim arasındadır. Konukçunun kök boğazından çıkarlar ve mor renklidir konukçu bitkinin kökleri içerisine salarak besin maddelerine ortak olurlar. Ülkemizde en çok tütün, ay çiçeği ve sebzelerde bulunurlar. Canavar otu ile çok yoğun olarak bulaşık olan tarlalarda verim kaybı % 100'lere kadar çıkabilmektedir. Canavar otlarıyla bulaşık olan tarlalarda kullanılan tarımsal alet veya makineler, bulaşık olmayan tarlalarda kullanılmadan önce çok iyi temizlenmelidir. Canavar otları çiçeklenmeden önce tarladan çekilmeli ve başka bir yerde yakılmalıdır veya çok derine gömülmelidir. Tuzak bitkiler ekilerek de çimlenmeye teşvik edilmeli ve canavar otu ortadan kaldırılmalıdır. Ekonomik olduğu durumlarda methil bromid gibi zehirli gazlar kullanarak ve ruhsatlı zehirli toprak ilaçları kullanarak yok etmek mümkün olabilir.

İĞNE YAPRAKLI AĞAÇLARDA ÖKSEOTU ZARARI

iğne yapraklılarda ÖKSEOTU MÜCADELESİ

Ökseotu, ülkemiz iğne yapraklı ormanlarında zarar yapan parazittir.

Ökseotu, bir taraftan ağaçlarda meydana getirdiği artım ve kalite kaybı ile ekonomik zarara neden olmaktadır.,

 BİYOLOJİSİ ve ZARARIÇam ökseotu, ağaçların dal ve gövdelerinde yaşayan herdem yeşil, 1 metreyi geçen bir bitkidir.

 . Bitkinin çiçeklenmesi ve tohum vermesi yıllar alabilir.bitkinin bütün besin maddelerini alır. Yayılışı kuşlar tarafından olur.

 

.

Ağaca ulaşan ve çimlenen ökseotu tohumu, gelişimine başlar.

Çam ökseotu, emici kökleri ile bitkinin madensel besin maddelerini aldığından, bitkiyi zayıflatarak normal gelişmesini önler ve bazen de tamamen kurutur.

  tedavisinde, ökseotunun tohum oluşturmadan ve diğer dal ve ağaçlara yayılmadan önce mekanik olarak uzaklaştırılması belki de en iyi mücadele şeklidir.

 Şiddetli şekilde salgın görmüş ağaçlar ortadan kaldırılmalı ve yerlerine ökseotuna dayanıklı olabilecek türler getirilmelidir. Ökseotlu dalların budanmasında dikkat edilmesi gereken konular vardır. Salgına uğramış dalların uzaklaştırılması için ökseotunun bağlı olduğu dalın en az 20 cm alttan kesilmesi gerekmektedir. Şiddetli ökseotu istilasına uğramış ağaçlar.eğer kazınırsa üstü siyah bantla kapatılır.ökseotu ışığa ihtiyaç duyduğu için 2 yıl içinde kazınan yerde kaybolur.ışık görürse tekrar sürgünler filizlenecektir.

Bu durumda uygulamanın tekrarlanması gerekebilir. Bu mücadele ormanlık alanlarda zordur.ancak küçük alanlarda olabilir.en azından kazınması başka ağaçlara yayılımını durdurur.

, ökseotuna dirençli veya yarı dirençli ağaç türlerinin dikilmesidir

3 yıl içinde budanmış ağaçların yeniden gözden geçirilmesi önemlidir.

 Ticareti yapılamayacak bulaşıklı dalların kesilerek düşürülmesi,

 Seyrekleştirme ile orman sağlığını koruma,

,

Kimyasal mücadelede:maddelerden en etkilisi Ethephon (2-kloroetilfosfonik asit) olarak bilinmektedir. bitki gelişim düzenleyici olarak kullanılan Ethephon uyku dönemindeki konukçu ağaçlardaki ökseotuna karşı direkt olarak kullanılmaktadır..ökseotunun yapraklarının tamamı ıslatılmalıdır. Püskürtme sadece geçici kontrol sağlar ve tekrarlanması gerekebilir

Ethephon, ekonomik bakımdan uygun alanlar için tavsiye edilmektedir. Bu kimyasal madde, etileni salgılayarak bir bitki hormonu gibi ökseotu gelişimini kökten keser. Kökleri öldürmediğinden parazit bitki tekrar sürgün vermektedir. Bununla birlikte ökseotunun yeni salgınları önlenmiş olur. Bu uygulama her 2-4 yılda bir tekrarı gerektirmektedir.

Mart ayında ökseotuna karşı ethephon uygulamasının yapıldığı alanlarda, çoğunluğunu yokeder.Bu tedavinin ardışık olarak yapılması durumunda bu tedavi dahada etkinleşir..

ALO BAHÇE

  ALO BAHÇE
  0-553-225-24-37   ALİ BEY
AĞAÇ BUDAMA BAHÇE BAKIMI İLAÇLAMA  İŞLERİ YAPILIR.

ANKARA

 

NOT:BAHÇE İLE İLGİLİ SORUNLARINIZDA ÜCRETSİZ BAHÇE DANIŞMA ALO BAHÇE

0553-225-24-37 ALİ BEY

MEYVELERDE ATEŞ YANIKLIĞI HASTALIĞI

Meyvelerde  görülen ateş yanıklığı

Ağaç kısımlarının ve sürgün uçlarının yanmış gibi gözükmesidir.
hastalık; böcekler ,yağmur ve rüzgar ile yeni sürgün ve dallara taşınır.nemli havalarda sümüksü bir yapı oluşturur.bu yapı kuruyunca kahverengi hal alır.ilk görülen yer çiçeklerdir.daha sonra saplarıdır.daha sonra dallar ve ağacın gövesine doğru davam eder..yumuşak çekirdeklilerde ateş yanıklığı hastalığı en çok zarar veren hastalık olarak karşımıza çıkar.ilk yıl ağaç ürün vermez.daha sonrada ağacı kurutur.

Mücadelesi:

1:hastalıklı dal ve sürgünler sonbaharda ve ilkbaharda durgun döneminde yani sürgünler uyanmadan kesilmelidir.bu oran en az yüzde 40 civarında olmalıdır.

2:sulama damla olmalıdır.

3:maske eldiven  gözlük giyilip

 İlaçlama öyle yapılmalıdır.

4:aşırı azotlu gübreden yani yeşil aksamın gelişimini sağlayan gübrelemeden kaçınıp dengeli gübreleme yapmalıyız.

5:hastalıklı bahçede varsa arı kovanı kaldırmalıyız.

5:hastalıklı bitkiden fidan çelik ve aşı gözü almamalıyız.

6:bu hastalığın yayılamasını sağlayan armut pisillası ilede mücadele etmeliyiz.

7:budamada kullanılan aletler yüzde 10 luk çamaşır suyu sodyumhipoklorite batırmalıyız.

8:bu hastalığa karşı böcekle mücadeleyi artırmayız.çünkü pek çok böcek bu hastalığı yayar.

9:dayanıklı fidanlar kullanmalıyız.

10:ilaçlama sabahın erken saatlerinde yapılmalıdır.

11.hastalıklı dallara dokunup daha sonra sağlıklı dallara ve ağaçlara  ellerimizi yıkamadan değmemeliyiz.

12.bölgeyi bir nevi karantinaya almalıyız.

Kimyasal mücadelede ise.

Durgun dönemlerde bordo bulamacı çiçek açtıktan sonrada fungusit ve böcek ilacı atabiliriz.zamanlarını aralıklarını iyi ayarlamalıyız.enfeksiyon görülür görülmez hastalıklı kısımlar kesilip yakılmalıdır.budama aletleride yüzde 10 luk çamaşır suyuna batırılmalıdır.ilaçlama 8-10 gün arayla tekrarlanmalıdır. ilaçlama sabahın erken saatlerinde yapılmalıdır.ilaçlamada gözlük eldiven

Ve maske kullnmalıyız.

MEYVELERDE ÇİÇEK YANIKLIĞI

MEYVELERDE ÇİÇEK YANIKLIĞI. .

      Bakteriyel kanser ve zamklanma hastalığını oluşturan Pseudomonas syringae pv. syringae, başta kiraz ve kayısı olmak üzere sert çekirdekli meyve ağaçlarında hastalığa neden olur.

 Hastalık, ılık ve nemli havayı tercih eden serin ve nemli koşullarda oluşur. Yağmur ve özellikle de çiçeklenme döneminde görülen düşük sıcaklık veya don çiçek enfeksiyonlarının oranını arttırır.

Ilık ve kuru hava bakterinin gelişimini engeller.

    Bakteriler kanserlerin kenarlarındaki kabuk dokusunda kışı geçirir. İlkbaharda bakteri bu kanserlerde çoğalmaya başlar ve yağmurla çiçek ve genç yapraklara yayılır. Gözlerdeki çatlaklardan ve budama yerlerindeki yaralardan bitkiye girer.

 pek çok bitki türünün yüzeyinde canlılığını sürdürür ve gelişir. Sıçrayan yağmur damlaları ve böcekler yayılmasını sağlar. Hastalığa karşı armut çeşitleri elma çeşitlerinden daha duyarlıdır.

        Hastalık etmeni çiçek yanıklığı, yaprak lekeleri, dallarda geriye doğru ölüm, gözlerde ölüm ve kabukta çöküntü ve çatlamalara(kanser) sebep olur. Hastalığa elma ve armutta Pseudomonas çiçek yanıklılığı denmesinin sebebi ani gelişen yanıklığın genç göz ve çiçekleri öldürmesidir. Armutta etkilenen gözler ilkbaharda açılamaz, kurur ve ölür. Çiçeklenme sonrası belirtiler gelişen meyvenin kaliks kenarının siyahlaşması, demetteki yapraklar etkilenmeden çiçeklerin siyahlaşması veya çiçek ve yapraklarıyla birlikte demetlerin tamamen ölümü şeklindedir     Kanserli dalların uç kısımlarındaki yapraklar ilkbahar sonları ve yaz aylarında solgunlaşıp, ölebilir.

     Hastalıklı çiçekler solar, kahverengi renk alır ve dalda asılı kalır.

Hastalıklı tomurcuklar kahverengileşerek kurur.

İnce dallar ve sürgünlerde yanıklık, kabukta esmer, çökük lekeler görülür ve fazla sayıdaki lekeler dalın kurumasına yol açar.

Çiçeklenme sonrası enfeksiyonlarda ayrıca meyve ve yapraklarda parlak siyah lekeler oluşur. kahverengileşme ve ölüm belirtileri Sürgünlerin ucu kahverengi siyaha döner ve ölür. Sürgün üzerinde oluşan kabuk kanserleri kahverengi, düzensiz lekeler şeklinde başlar  leke üzerinde dış kabuğun soyulması  Bu hastalığın belirtileri Ateş Yanıklığı (E. amylovora) hastalığının belirtilerine çok benzer.

Enfeksiyonlar başlangıç noktasında kalarak nadiren meyve dalcığından aşağıya ilerler, genelde ağacın alt kısımlarında sınırlı kalır

Yanıklık gösteren sürgünlerin dibinde dış kabuk soyulur,

 Yaprak ve meyve enfeksiyonlarında kuru ve lokal lekeler oluşur,

 Hastalık çiçeklere daha çok zarar verir, dal ve gövde ölümleri ise nadiren gerçekleşir. çiçek yanıklılığı hastalığı, meyve dalcıklarının ve yapraklarının sayısında azalmaya ve önemli ürün kayıplarına neden olabilir.

 Çeşide ve yetiştirme bölgesine bağlı olarak armutlar tomurcuk döneminden erken meyve tutumu dönemine kadar duyarlıdır. Elmada erken çiçeklenme döneminde enfekte olan meyve gözleri gelişmez, kahverengileşir, kağıt gibi olur ve dökülebilir. Daha geç gerçekleşen enfeksiyonlarda çiçek petalleri ve sapları etkilenir ve meyve demetinin dip kısımları kahverengileşir veya siyahlaşır. Enfeksiyon genelde meyve demetinden öteye gitmez, ancak bazen meyve dalları ölür

Çiçekte görülen belirtiler Ateş Yanıklığı hastalığının belirtilerine çok benzemekte, ancak bu hastalıkta Ateş Yanıklığı hastalığı belirtilerinden farklı olarak enfekteli kısım üzerinde bakteriyel akıntı görülmez. Ana dallar ve gövde üzerinde kanserler oluşur. İlkbaharda kanserler hızla ilerler. Kanserli dokuların yüzeyi ıslak ve yanık görünümlüdür. Bu bölgelerden zamk çıkışı gözlenir

 Elmada ,armut ve kirazda  meyve dalcığının ölümü

 Armut ve elmanın yanı sıra kiraz, kayısı, şeftali, erik gibi sert çekirdekli meyve türlerinde ve bunun yanında turunçgil, badem, ceviz, gül, , meşe, söğüt gibi çeşitli bitkilerde ve hatta pek çok otsu bitki türünde zarar yapmaktadır.

MÜCADELESİ

Ağaçlar don zararından korunmalıdır.

 –Ağaçlar üzerindeki hasta dallar sıcak ve kuru havalarda kesilerek yakılmalıdır.

–Budamada kullanılan aletler her seferinde %10’luk sodyum hipoklorite (çamaşır suyu) daldırılarak dezenfekte edilmelidir.

–Bahçede yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır.

 Kimyasal Mücadele

İlaçlama Zamanı

1. ilaçlama: Sonbaharda yaprakların %75’i döküldüğünde,

2. ilaçlama: İlkbaharda gözler uyanmadan önce yapılır. Kullanılacak Alet ve Makineler İlaçlamada, hidrolik bahçe pülverizatörü veya motorlu bahçe pülverizatörü kullanılır.